پیغام گیر تلفن شعرای نامدار

پیغام گیر سعدی: 

از  آوای  دل  انگیز  تو   مستم 

نباشم خانه و شرمنده هستم 

به پیغام تو خواهم گفت پاسخ 

فلک را گر فرصتی دادی به دستم 

پیغام گیر فردوسی: 

نمی باشم امروز اندر سرای 

کهرسم ادب را بیارم به جای 

به پیغامت ای دوست گویم جواب 

چو فردا بر آید بلند آفتاب 

پیغام گیر خیام: 

این چرخ فلک عمر مرا داد به باد 

ممنون توام که کرده ای ازمن یاد 

رفتم سر کوچه منزل کوزه فروش 

آیم چوبه خانه پاسخت خواهم داد 

پیغام گیر منوچهری: 

از شرم به رنگ باده باشد رویم 

در خانه نباشم که سلامی گویم 

بگذاری اگر پیغام  پاسخ   دهمت 

زان پیش که همچو برف گردد رویم! 

پیغام گیر مولانا: 

بهر سماع از خانه ام رفتم برون...رقصان شوم! 

شوری بر انگیزم به پا ؛خندان شوم  شادان شوم! 

بر گو به من پیغام خود...هم نمره و هم نام خود! 

فردا  تو  را  پاسخ  دهم؛ جان  تو را  قربان  شوم ! 

پیغام گیر باباطاهر: 

تلیفون کرده ای جانم فدایت! 

الهی مو   به   قربون صدایت! 

چو  از  صحرا  بیایم   نازنینم! 

فرستم پاسخی  از دل برایت!

(منبع اینترنتی)